از پشت پرده حمله بر وزارت مخابرات مطلع شوید

نباید به وزارت مخابرات حمله میشد! زیرا این وزارت متعلق به قبیله است و آنان تا جایی که دیگران باشند بر خود حمله نمی کنند مگر اینکه مسایل پشت پرده ای وجود داشته باشد


به گزارش سایت همایون بنقل ازشبکه اطلاع رسانی افغانستان چهار حمله کننده انتحاری بر قسمت پشتی وزارت مخابرات حمله کردند و سپس خود را به قسمت های اصلی نگهداری اسناد محرمانه در این وزارتخانه رساندند.

گزارش ها اینگونه حکایت داشت که گویا درگیری با چهار مهاجم، پنج ساعت به درازا کشیده است، اما اگر دقیق به موضع بنگرید، چهار مهاجم در طی کمتر از یکساعت پس از حمله باید تمامی مهمات دست داشته شان تمام می شد و بدون سلاح اسیر می شدند. اما آنان چگونه و با کدام سلاح ها و مرمی ها توانسته اند حدود پنج ساعت با صدها نیروی مجهز و مسلح نظامی دولتی مبارزه کنند؟

بگذریم! زیرا مشخص است، همانهایی که آنها را از چندین کمند و پسته بازرسی گذر داده و به پشت وزارت و بعدا ساختمان اصلی وزارت مخابرات و سپس به قسمت اسناد محرمانه این وزارت رساندند، مهمات شان را نیز فراهم آوردند.

اما اصل ماجرا اینجا است که چرا وزارت مخابرات و چرا از پسته خانه و چرا قسمت اسناد محرمانه وزارت؟ و ده ها سوال دیگر که شاید اذهان مردم ما را بخود مشغول ساخته است.

در حقیقت نباید به وزارت مخابرات حمله میشد! زیرا این وزارت متعلق به قبیله است و آنان تا جایی که دیگران باشند بر خود حمله نمی کنند مگر اینکه مسایل پشت پرده ای وجود داشته باشد.
مردم در اینباره حدث وگمان هایی زده و در صفحات اجتماعی اشاراتی به این مساله داشتند که گویا وزیر مخابرات قصد از بین بردن اسناد دزدی های ارگ از این وزارتخانه را داشته و اینها را فرستاده تا آن اسناد از بین برده شود. این قسمتی از واقعیت است.

در قسمت اسناد محرمانه وزارت مخابرات سه دسته از اسناد رسمی نگهداری می شده است، اسناد دزدی های ارگ از جیب مردم توسط این وزارت، اختلاس هایی که از جیب مردم میان شرکت های مخابراتی و وزیر مخابرات صورت گرفته بود و
اسنادی که نشان می داد مکالمات تلفن های مردم و مسوولان بصورت غیر قانونی کنترول شده و در اختیار سفارت آمریکا در کابل قرار گرفته است.

این اسناد بطور دقیق زمانی توسط مهاجمان مسلح در حمله به وزارت مخابرات سوزانده شده است که فقط یکماه دیگر تا میعاد قانونی اتمام مهلت ریاست جمهوری اشرف غنی باقی مانده است و چنانچه نسخه هایی از این اسناد به دست اروپایی ها، روسها و یا رقبای اشرف غنی می افتاد، بطور یقین تعداد زیادی به شمول اشرف غنی و وزیر مخابرات باید به محاکمه کشانیده می شدند تا پاسخگوی سرقت و اختلاس بیش از حد تصور از این وزارتخانه باشند. به همین دلیل، مهاجمان مسلح بدون توجه به قسمت های حساس وزارت مخابرات، مستقیم به قسمت اسناد محرمانه رفته و تمامی اسناد موجود در آن قسمت را آتش زدند و نظامیان هم فرصت دادند تا مهاجمان کارشان را راحت و بدون دغدغه و از روی فرصت کافی انجام دهند.

مهاجمان سپس پرچم داعش را در صحن وزارت برجای گذاشتند تا هم برای طالبان برائت حاصل شود و هم داعش مقصر این حمله شناخته شده و دیگران در این وزارتخانه و ارگ ریاست جمهوری زیر سوال نروند.

از جانب دیگر حمدالله محب مشاور عالی شورای امنیت ریاست جمهوری نیز قبل از حمله، به هرات رفت تا رد پای وی در این نیرنگ بزرگ برجای نمانده باشد