امرالله صالح به آینده اطمینان ندارد

امرالله صالح ظاهراْ از وقایع احتمالی پیش رو مضطرب است و لاجرم کف دست ارگ را کم وبیش خوانده است که دکترغنی در آخرین ماه های حاکمیت خود، تلاش دارد برای خود یک بازوی حمایتی از تنظیم ها و «منفرد» ها دست و پا کند تا زمینۀ استمرار قدرت برای غنی فراهم شود.

 امرالله ازین فرصت برای درخشش خودش ( البته از نظر تبلیغاتی) خوب می تواند بهره ببرد. ورنه، او دانسته است که از چپن پوشی های تشریفاتی چیزی حاصل نمی شود. امتیاز امرالله در برابر اسدالله خالد این است که وی هنوز شروع نا کرده، نسبت به آینده جایگاه جدید خود در همان روز اول شک کرد. برخلاف، اسدالله خالد که از فتح لفظی «لانه» های طالبان در پاکستان شروع کرد. امرالله گفت ما «تا زمانی که موفقیت کسب نکردیم» حق تبریک پذیری را نداریم. بلی! او یک بار پیش ازین نیز بر یک مقام تشریفاتی بالا کشیده شده بود که در سر وقت، خودش از آن پائین آمد. به همین دلیل، امرالله از عاقبت ماجرا اطمینان ندارد. می تواند تکرار همان بازی باشد. این را هم یقین کند که کسی به او اجازه نمی دهد تا « وزیر بی رحم در برابر جنایتکاران» باشد. طالبان صاحبان کلان تر از امرالله دارد.’گزارشنامه افغانستان