جلالتماب حامد کرزی! شما در پیامی حمله دهش‌افگنان را در کابل «تقبیح» کرده اید. این کار شما مرا به‌یاد نامه‌ام انداخت که در زمان حکم‌رانی‌تان نوشته بودم و از شما تقاضا کرده بودم تا با برادران تان بپویندید و غم‌نامه افغانستان را پایان بخشید. به باورم شما به سه دلیل مبرهن با این «تقبیح» به بازمانده‌گان قربانیان اهانت می‌کنید.
1.
مسوولیت حملات کابل را برادران شما به عهده گرفته اند. کاش بجای تقبیح، برادران تان را به عنوان دشمنان مردم افغانستان مشخص و معرفی می‌کردید.
2.
گرایش فکری شما تمایلات استراتژیک با حمله کنندگان دارد. آنها نیز بسان شما بر جایگاه دوستان و دشمنان افغانستان می‌اندیشند. تفاوت مهم فقط در گونه بیانِ موضع‌گیری‌های شما هر دو است
.
3.
وقتی در سردخانه‌های بیمارستان چهارصد بستر جا نیست و اجساد سربازان ما انبار می‌شوند می‌دانید چرا؟ زیرا برادران شما که هیچگاهی از کشتن دست نکشیدند و هنوز بیشتر می‌کشند
.
من به عنوان شاگرد سیاست برایتان پیشنهاد می‌کنم که لطفا بجای تقبیح حملات تروریستی «سکوت» را برگزیند. سکوت معنای کافی از موضع شما را نمایان می‌سازد
.
امنیت تان برقرار باشد.
ملک ستیز
