اعلام هشت روز ماتم ملی به خاطر فیدل بزرگ در الجزابر
به گزارش سایت همایون، به نقل از پایگاه خبری شبکه العالم، در پی درگذشت فیدل کاسترو، عبدالعزیز بوتفلیقه، رئیس جمهوری الجزایر در این کشور هشت روز عزای عمومی اعلام کرد.
مقامات کوبا نیز پیش از این به مناسبت درگذشت رهبر انقلابی این کشور، ۹ روز عزای عمومی اعلام کرده بودند.
در بیانیه دفتر ریاست جمهوری الجزایر آمده است، عبدالعزیز بوتفلیقه یک دوست و یار قدیمی را از دست داد که بیش از ۵۰ سال با هم رابطه دوستی داشتند و در گذشت این رهبر کوبایی برای مردم الجزایر نیز خسارت و فقدان بزرگی به شمار می آید.
+++++++++
مرگ کاسترو چیزی را تغییر نمی‌دهد
.
با این حال در دراز مدت، مرگ فیدل حاوی یک عنصر است که همه رژیم‌ها در برابر آن بی‌دفاعند: گذشت زمان. رائول 85 سال دارد و بیش از 80 درصد از جمعیت 11میلیون نفری ساکن کوبا در زمان انقلاب 1959 هنوز متولد نشده بودند
نویسنده: اورن کسلر
کوبا یک کپسول زمان از جغرافیای سیاسی است؛ جزیره ای که همچنان در سال 1959، زمانی که انقلاب فیدل رهبری کشور را به او سپرد، باقی مانده است. از آن زمان تا کنون این کشور تغییرات سیاسی بسیار کمی را تجربه کرده است؛ نمایشی با تمی از خودروهای قدیمی آمریکایی که 57 سال است در خیابان های هاوانا می چرخند.
در نتیجه موقعیت کوبا از «کارت وحشی» آمریکای لاتین تغییر کرده است. زمانی تحت ایدئولوژی جوان و رادیکال کمونیستی در اوج خود در سال های 1960، کوبا ابرقدرت های جهان را در آستانه یک جنگ هسته ای قرار داد. اما دیگر در صحنه جهانی کوبا تبدیل به قابل پیش بینی ترین کشور جهان شده است. باقی مانده انقلابی که زمانی شکوهمند بود حالا تی شرت های 13 دلاری فیدل کاسترو و چه گوارا هستند که در eBay به قیمت 13 دلار فروخته می شوند.
مرگ فیدل کاسترو نشانه ای آشکار بود و برای برخی به معنای پایان دوران انتظار کوبا برای جدا ماندن از جهان تفسیر می شود. انتظارات جدیدی نیز از تغییرات آینده سیاسی در این کشور وجود دارد که همچنان با همان ایدئولوژی سال های 1950 جنگ سرد اداره می شود و تغییرات جهان اطراف را نادیده می گیرد.
هنوز سرکوبگر، هنوز ایدئولوژیک
بسیاری بر این باورند که در سال های اخیر، رائول کاسترو که از سال 2006 حاکم این کشور شده، سیاست های این کشور را به جهتی بازتر و عمل گراتر تغییر داده است. آنها به نقطه بازسازی روابط با ایالات متحده رسیده اند. از جمله حذف نام کوبا از فهرست حامیان مالی تروریست، لغو محدودیت های مختلف تجاری که در حال حاضر این اجازه را می دهد که سیگار برگ های کوبایی به صورت محدود وارد آمریکا شوند به همراه طرح های اقتصادی اخیر که به شرکت های آمریکایی برای سرمایه گذاری در جزیره کمک می کند.
با این حال تغییرات اخیر در سیاست های ایالات متحده به وجود آمده است نه کوبا. در سال های جاری لغو تحریم های تجاری کوبا به بهبود وضعیت حقوق بشر و آزادی های سیاسی منجر شده است. اما هنوز از داخل کوبا هیچ کاری برای پیشبرد این اهداف انجام نگرفته است. در سال 2016 سازمان دیده بان حقوق بشر در گزارش خود آورد: «دولت کوبا همچنان به سرکوب مخالفان و دلسردی منتقدین عمومی می پردازد.» علاوه بر این رتبه آزدای بیان در کوبا پایین تر از چین است. دسترسی به اینترنت در کوبا همچنان بسیار محدود و اقدامات اخیر انجام شده توسط دولت به منظور بهبود دسترسی به اینترنت به مانند «قطره ای در آتش» توصیف شده است.
بنابراین مهم است که درک کنیم اصل رهبری رائول حفط ایدئولوژی و بقای رژیم است نه منافع کوبا. به همین دلیل او همواره به دنبال اتحاد با رهبران همفکر بود رهبرانی مانند هوگو چاوز در ونزوئلا و جانشین او، نیکلاس مادورو، اوو مورلاس در بولیوی و رئیس جمهوری سابق برزیل و رهبر حزب لولا، دیلما روسف.
نقش اخیر کوبا در وساطت برای صلح بین فارک و دولت کلمبیا هم نشان دهنده یک تغییر در استراتژی نیست. کوبا انگیزه اجرای اصولی مشابه کلمبیا را دارد اما هنوز هم به دنبال کنترل کامل بر کشور است. رسیدن به این اهداف از طریق روش های دموکراتیک امکان پذیر است نه مبارزه انقلابی، موعظه های هاوانایی و ایده هایی که از گذشته پشتیبانی می کنند.
آخرین مرد ایستاده
فیدل به طور رسمی از سال 2008 کوبا را رهبری نکرده است و عملا این تاریخ با بیماری او به سال 2006 بازمی گردد. مرگ فیدل به تغییری فوری در سیاست های کوبا متجر نمی شود. نتایح انتخابات اخیر ایالات متحده هم رابطه تازه گرم شده آمریکا و کوبا در سالیان اخیر را به بن بست خواهد کشاند.
با این حال در دراز مدت، مرگ فیدل حاوی یک عنصر است که همه رژیم ها در برابر آن بی دفاعند: گذشت زمان. رائول 85 سال دارد و بیش از 80 درصد از جمعیت 11میلیون نفری ساکن کوبا در زمان انقلاب 1959 هنوز متولد نشده بودند. میلیون ها نفر چیزی درباره انقلاب کوبا و برادران کاسترو نمی دانند و هر روز بیش از گذشته با جهان خارج ارتباط برقرار می کنند. برای بسیاری در حال حاضر رائول آخرین مرد ایستاده بین آینده عملی کوبا و گذشته ایدئولوژیک آن است
ترامپ: کاسترو دیکتاتوری بی‌رحم بود
دونالد ترامپ، رئیس جمهور منتخب آمریکا، در بیانیه‌ای در واکنش به مرگ فیدل کاسترو، رهبر انقلاب کوبا، او را “دیکتاتوری بی‌رحم” توصیف کرده که دهه‌ها مردم کشورش را سرکوب کرده است.
آقای ترامپ گفته است که رهبر سابق کوبا میراثی از “رنج و فقر غیرقابل تصور” از خود به جا گذاشته و مردم کشورش را از حقوق اولیه بشر محروم کرده است.
آقای ترامپ در طول دوران مبارزات انتخاباتی خود بارها تهدید کرد که روند عادی‌سازی روابط آمریکا و کوبا را متوقف می‌کند.
مرگ فیدل کاسترو، رهبر سابق کوبا با واکنش‌های گسترده‌ای در جهان روبرو شده است. بسیاری از رهبران جهان از او به عنوان یکی از شخصیت‌های برجسته قرن نام برده‌اند. همزمان شمار زیادی از کوبایی‌های ساکن آمریکا پس از شنیدن خبر مرگ او با شادمانی به خیابان‌ها رفتند.
باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا، در بیانیه‌ای درگذشت فیدل کاسترو را به خانواده او تسلیت گفته است.
آقای اوباما در این بیانیه نوشته است: “تاریخ تاثیر شگرف این چهره بر مردمش و مردم بقیه کشورهای جهان را ثبت و درباره آن قضاوت خواهد کرد”. او همچنین در این بیانیه گفته است که آمریکا دست دوستی خود را به سوی مردم کوبا دراز می‌کند.
در زمان رهبری فیدل کاسترو در کوبا، دو کشور با هم رابطه نداشتند و کوبا دشمن آمریکا محسوب می‌شد. در سال‌های اخیر دو طرف تلاش کرده‌اند در جهت عادی‌سازی روابط قدم بردارند.
حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران در پیامی به رائول کاسترو، رئیس جمهور کوبا، درگذشت برادرش فیدل کاسترو را به او و مردم کوبا تسلیت گفته است.
آقای روحانی در پیام خود درباره فیدل کاسترو نوشته است: “در عصری که ملّت‌های ستمدیده دنیا از نقض بدیهی‌ترین و اساسی‌ترین اصول انسانی نظیر صلح، عدالت و آزادی رنج می‌برند، خوشبختانه آزادمردان و مبارزانی هستند که تا آخرین روزهای حیات خود دست از مبارزه برنمی‌دارند تا پرچم عدالت‌طلبی و آزادی‌خواهی را در اعماق جان و قلوب مردم برافراشته نگهدارند.
جواد ظریف، وزیر خارجه ایران در پیامی درگذشت فیدل کاسترو را تسلیت گفت. آقای ظریف فیدل کاسترو را” شخصیتی کم نظیر در مبارزه علیه استعمار و استثمار و الگوی مبارزات استقلال طلبانه ملت‌های ستمدیده در آمریکای لاتین” دانست.
سخنگوی وزارت خارجه ایران هم گفته است که هیاتی از طرف جمهوری اسلامی برای شرکت در مراسم گرامیداشت فیدل کاسترو به کوبا سفر می‌کند.
جاستین ترودو، نخست وزیر کانادا، با ادای احترام به فیدل کاسترو او را “رهبری فوق العاده ” خواند.
آقای ترودو و همسرش همدردی عمیق خود را با خانواده، دوستان و هواداران بسیار زیاد آقای کاسترو ابراز کردند.
پی یر الیوت ترودو، نخست وزیر سابق کانادا و پدر جاستین ترودو، اولین عضو ناتو بود که در ژانویه سال ۱۹۷۶ دربحبوحه جنگ سرد به کوبای تحت حکومت فیدل کاسترو سفر کرد.
ولادیمیرپوتین، رئیس جمهور روسیه از فیدل کاسترو به عنوان “نماد یک دوران” و دوستی صمیمی و قابل اعتماد برای روسیه نام برد.
فرانسوا اولاند، رئیس جمهور فرانسه در بیانیه‌ای درباره فیدل کاسترو گفت: “بازیگر دوران جنگ سرد…او برای مردم کوبا مظهر غرور و نپذیرفتن نفوذ و تسلط خارجی بود.”
آقای اولاند در سال ۲۰۱۵ در سفری به کوبا با فیدل و رائول کاسترو دیدار کرد. او اولین رئیس جمهور فرانسه از سال ۱۸۹۸ بود که از این کشور دیدار کرد.
پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیک‌های جهان مرگ فیدل کاسترو را “خبری اندوهناک” دانست و گفت برای آرامش او دعا می‌کند.
پاپ در جریان سفری که سال گذشته (۲۰۱۵) به کوبا داشت با فیدل کاسترو دیدار کرد
شی جین پینگ، رئیس جمهور چین ضمن ادای احترام به فیدل کاسترو، گفته است که مردم چین یک رفیق خوب و واقعی را از دست دادند.
نارندرا مودی، نخست وزیر هند در واکنش به مرگ فیدل کاستردر توییتی از او به عنوان “یکی از شخصیت‌های برجسته قرن بیستم ” نام برده است.
انریکو پنیانیتو، رئیس جمهور مکزیک هم او را یکی از شخصیت‌های نمادین قرن گذشته و دوست بزرگ مکزیک نامید.
نیکلاس مادورو، رئیس جمهور ونزوئلا که از متحدان اصلی کوبا در منطقه بشمار می رود، از مردم ونزوئلا خواسته است تا میراث با ارزش کاسترو را حفظ کنند.
جاکوب زوما، رئیس جمهور آفریقای جنوبی گفته است که فیدل کاسترو برای کسب استقلال و تمامیت ارضی کوبا زندگی‌اش را وقف کرد. او همچنین برای آزادی مردمی که در سایر کشورها سرکوب شده‌اند، تلاش کرد.
میخائیل گورباچف، رهبر شوروی سابق ضمن ادای احترام به فیدل کاسترو گفت: “فیدل در جریان دوران سخت تحریم آمریکا و در زمانی که زیر فشار بود، ایستاد و کشورش را به سوی مسیر استقلال پیش برد. ما دوستان خوبی شدیم.”
آقای گورباچف افزود: “من واقعا از این که دوران فیدل به پایان رسیده، اندوهگین هستم. او به عنوان سیاستمدار و مردی برجسته و دوست ما باقی خواهد ماند.”
اورلاندو گویتیرز، رییس سازمان غیرانتفاعی کوبا که از جنبش های حقوق بشری در این کشور حمایت می کند گفته است که فیدل کاسترورژیم استبدادی خودکامه‌ای را بنا نهاد که در آن مردم به خاطر اندک انحرافی از سیاست های رسمی محاکمه می شوند.
ایوو مورالس، رئیس جمهور چپگرای بولیوی در توییتی از فیدل کاسترو به عنوان ” بزرگ مرد تاریخ بشریت” یاد کرده است.
آقای مورالس در ماه اوت سال جاری با فیدل کاسترو دیدار کرد.
رئیس جمهور بولیوی همچنین در توییتش نسبت به فیدل کاسترو ادای احترام کرد و او را رهبری دانست که جنگ برای کسب استقلال و تمامیت ارضی را به مردم جهان آموخت
++++++++++++++++++++++++++.
فیدل کاسترو درگذشت
«فرمانده کل انقلاب کوبا ساعت ۲۲ و ۲۹ دقیقه امشب (۳:۲۹ دقیقه صبح شنبه به وقت گرینویچ) جان سپرد». با این کلمات، رائول کاسترو رئیس جمهور کوبا خبر مرگ فیدل کاسترو از بزرگترین و ماندگارترین انقلابیون و کمونیست های قرن بیستم را اعلام کرد.
رائول کاسترو در تلویزیون ملی این کشور با قرائت بیانیه ای گفت که طبق وصیت او، جنازه اش سوزانده خواهد شد.
کاسترو انقلاب سوسیالیستی و تاثیرگذار کوبا را در «حیاط» خلوت آمریکا رهبری کرد و نظامی مردمی و عدالت جو در این سرزمین بنیاد نهاد. آمریکا هیچ گاه این انقلاب و نظام سیاسی آن را به رسمیت نشناخت و کشور کوبا مورد تحریم همیشگی آن قرار گرفت. آمریکا بارها تلاش کرد فیدل کاسترو را به قتل برساند. به گفته کاسترو، وی از ۶٣۴ نقشه ترور و یا اقدام به آن جان سالم به در برد. سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) و کوبائیهای مقیم آمریکا بیشتر این اقدام ها را برنامه ریزی می کردند.
وی با وجود نقشه های ترور فراوان، حمله آمریکا به خلیج خوکهای کوبا و پنج دهه تحریم اقتصادی توانست در دوران بیش از ۹ رئیس جمهوری آمریکا از دوایت آیزنهاور گرفته تا بیل کلینتون در راس حکومت و انقلاب کوبا باقی بماند.
فیدل کاسترو که همراه با چه گورا انقلاب کوبا را رهبری کرد، به شخصیت آرمانی و تاثیرگذار بسیاری از چپ های جوان دهه های پایانی قرن گذشته تبدیل شد. انقلاب کوبا، در کنار مقاومت مردم ویتنام علیه امپریالیسم آمریکا، الهام بخش جنبش های چریکی با سمت گیری سوسیالیستی در بسیاری از کشورهای جهان در دهه های شصت و هفتاد قرن گذشته بود.
فیدِل آلخاندرو کاسترو روث رهبر انقلاب کوبا در ۱۳ اوت ۱۹۲۶ به دنیا آمد. وی علاوه بر رهبری انقلاب کوبا، از سال ۱۹۵۹ تا ۱۹۷۶ به عنوان نخست وزیر کوبا و سپس به عنوان رئیس جمهور این کشور از سال ۱۹۷۶ تا ۲۰۰۸ مشغول فعالیت بود. حزب کمونیست کوبا طی سال های ۱۹۶۵ تا سال ۲۰۱۱ به رهبری وی اداره شد. در دوران زمامداری او در کوبا صنایع و تجارت ملی شد، بهداشت همگانی برقرار گردید و اصلاحات سوسیالیستی در این کشور به اجرا درآمد. کاسترو همچنین دو دوره دبیر کل جنبش عدم تعهد بود. مردم کوبا و طرفدارانش در جهان او را قهرمان ضد امپریالیسم و کسی که توانسته استقلال کوبا را در برابر امپریالیسم آمریکا حفظ کند، می‌دانند. او با بسیاری از برجسته ترین شخصیت های ادبی، فرهنگی و ورزشی آمریکای لاتین روابط دوستانه داشت
پوتین و مدودف – با کاسترو یک دوره هم رفت
به گزارش سایت همایون بنقل از”اسپوتنیک” ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه پیام تسلیت خود را به مناسبت درگذشت فیدل کاسترو رهبر انقلاب کوبا اعلام و گفت: نام او تبدیل به نماد یک دوره در تاریخ معاصر شد. وی گفت: “فیدل کاسترو”یک دوست صمیمی و قابل اعتماد برای روسیه بود، او سهم عظیمی در ساخت و توسعه روابط روسیه و کوبا دارد.
درسایت “vk.com” دیمیتری مدودف، نخست وزیر روسیه نیز به مردم کوبا درگذشت “فیدل کاسترو” را تسلیت گفت، و نوشت: بخش بزرگی از زندگی “فیدل کاسترو” سرشار از چالشهای و حوادث گوناگون بود. او نه تنها یک سیاستمدار بلکه یک رهبر واقعی بود. گروهی از سیاستمداران دنیا نیز با پیامهای تسلیتی با مردم کوبا همدردی کردند. پائولو جنتیلونی، وزیر امور خارجه ایتالیا اعلام کرد، “با مرگ رهبرانقلاب کوبا کتاب بزرگ و دراماتیک قرن بیستم بسته شد.” اوو مورالس، رئیس جمهور بولیوی کاسترو را یک الگوی مناسب برای بسیاری دانست. “فیدل درس مبارزه و پشتکار برای آزادی و وحدت به مردم دنیا داد. فیدل کاسترو روز جمعه در سن 91 سالگی درگذشت. مراسم تشیع وخاکسپاری وی در روز 4 دسامبر برگزار می شد.
سایت همایون - HOMAYUN.ORG 